Miniatura filmowa do muzyki Roberta Schumanna. Różne oblicza kobiet wyjęte z obrazów Leonarda da Vinci, Rafaela, Botticellego, Tycjana, Ingresa ukazują kobietę jako muzę, damę, heroinę, kochankę. Zderzenie punktów widzenia kobiety przez twórców różnych epok oraz ukazanie kobiety w wielu wcieleniach, składają się na filmową próbę określenia istoty kobiecości – odwiecznego tematu zgłębianego przez malarzy wszystkich epok. Pointą filmu jest tajemniczy uśmiech Mony Lisy, który jest swoistym komentarzem reżysera na temat ciągle ponawianych prób uchwycenia tego, co ulotne, co niemożliwe do określenia i wymykające się jakiejkolwiek próbie analizy czy syntezy.
